آینده مبهم یک استان با یکهتازی صنعت/ کشاورزی یزد در چمبره صنایع
تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۲۰۰۱۶
خبرگزاری مهر – گروه استانها: مدتی است که زمزمههایی مربوط به محدود کردن بخش کشاورزی استان یزد در میان است و عدهای نظراتی را مطرح میکنند که چندان کارشناسی شده نیست و بین کارشناسان و غیرکارشناسان مورد نقد واقع شده است.
آنها عقیده دارند که کشاورزی یزد باید کوچک شود و با توجه به بهینهتر بودن و بازدهی اقتصادی بیشتر استفاده از آب بخش کشاورزی در صنعت، آب این بخش به حوزه صنعت هدایت شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این عده نمیدانند که کشاورزان یزدی با چه مشقتی نام شهرهای کویری یزد را با باغشهر عجین کردهاند و با حفر تونلهای طولانی در دل زمین، آب را به سراسر استان منتقل کرده و باغشهرهایی چون مهریز، تفت، شاهدیه و … را به وجود آوردهاند که البته در حال حاضر دیگر نمیتوان آنها را باغشهر نامید.
منافات آلودگی استان با از بین رفتن کشاورزی
این دیدگاهها در شرایطی مطرح میشود که روز به روز به میزان آلودگی شهرهای استان اضافه میشود و باغهایی که روزی فیلتری برای تسویه هوای ورودی به شهرهای استان بودند یکی یکی خشک میشوند.
حتی اگر این واقعیت باشد که بهرهبرداران بخش کشاورزی محدود و بازده اقتصادی آنها پایین است، باز هم نباید از قابلیتهای بخش کشاورزی در حوزه سلامت و محیط زیست غافل شد.
این سوال مطرح است که اگر همین تعداد باغهای محدود هم نباشند، دی اکسید کربن ناشی از سوختهای مختلف در استان صنعتی یزد کجا باید مصرف شود. آیا درختان آن را به اکسیژن تبدیل کنند بهتر است یا اینکه به ریه مردم وارد شود و با افزایش تعداد بیماران قلبی و عروقی، آثار مخربی را بر زیست انسانی به جای بگذارد؟
مخالفتهای جدی با محدود کردن کشاورزی
این دیدگاه که کشاورزی باید محدود شود، بارها مورد انتقاد قرار گرفته و در رأس همه، نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه یزد هم آن را زیر سوال برده است.
آیت الله محمدرضا ناصری در جلسهای اعلام کرده بود که اگر ما همین مقدار کشاورزی که در استان داریم را تعطیل کنیم، یزد را به بیابانی بیآب و علف تبدیل کردهایم و بیابانزایی هم به جز افزایش چند برابری مشکلات یزد، هیچ تأثیر دیگری ندارد.
وی منکر مشکلات آبی استان نشده اما خواستار مدیریت صحیح مصرف آب در بخش کشاورزی شده و به روستاییانی اشاره کرده که با خلاقیت و مدیریت منابع آبی اندکی که در اختیار دارند، مزرعه و زراعت خود را ادامه دادهاند و تاکید دارند که این روند باید در تمام روستاهای استان تسری یابد.
آیتالله ناصری معتقد است که میتوان با ارائه طرحهای جدید، نه تنها از خشکسالی جلوگیری کرد بلکه میتوان زمینهای برای افزایش باغها فراهم کرد.
وی احیای طرح کاشت نهال و آبیاری قطرهای و نوین همچنین ذخیره کردن آب باران در منابع برای آبیاری درختان در طول سال را پیشنهاد داده و عقیده دارد که با این اقدام بعد از چند سال باغها احیا و سرسبز میشود.
کشاورزی یا صنعت؟
رئیس سازمان نظام مهندسی کشاورزی استان هم به عنوان یکی از حامیان این دیدگاه که بخش کشاورزی نباید کوچک شود، به خبرنگار مهر گفت: اما صادق (ع) هزاران سال پیش عنوان کردند که زندگی جز با سه چیز شامل هوای پاک، آب فراوان و گوارا و زمین نرم و سست آماده زراعت خوش نمیشود و این نشان دهنده اهمیت کشاورزی است. سالانه ۵۰۰ میلیون مترمکعب در آب بخش کشاورزی صرفهجویی کردند اما نه سطح سفرههای آب زیرزمینی بالا آمد و نه کمبود آب جبران شد از اینرو باید راهکار را اصلاح کنیم
محمدرضا خلف باغی ادامه داد: اینکه به صنعت توجه کنیم یا کشاورزی، سوال بی پاسخی است چرا که صنعت بر پایه کشاورزی رونق پیدا میکند و کشاورزی جزئی از حیات است.
وی با بیان انتقاداتی که نسبت به مصرف آب در بخش کشاورزی مطرح است، تصریح کرد: با این دیدگاه سالانه ۵۰۰ میلیون مترمکعب در آب بخش کشاورزی صرفه جویی کردند اما نه سطح سفرههای آب زیرزمینی بالا آمد و نه کمبود آبها جبران شد از اینرو باید راهکار را اصلاح کنیم.
حمایت از صنعت پاک
رئیس نظام مهندسی کشاورزی استان یزد اظهار داشت: ما حامی صنعت هستیم اما حامی صنعتی که به محیط زیست و هوای سالم احترام بگذارد و آن را به عنوان حق الناس تضییع نکند و صاحبان صنایع باید در این حوزه دغدغهمند باشند و خود را مسئول بدانند.
وی افزود: با این روند مصرف آب در صنایع، ۱۰ سال دیگر آبی برای صنعت باقی نخواهد ماند و اگر کشاورزی هم از بین برود، یزد برهوتی میشود که امکان زندگی در آن وجود نخواهد داشت.
خلف باغی به غباری که روی شهرهای استان نشسته اشاره کرد و گفت: به روز کردن تکنولوژی صنایع، استفاده از انرژی خورشیدی و …، صنعت را توسعهگرا خواهد کرد.
نقش کمرنگ شرکتهای دانش بنیان در یزد
رئیس سازمان نظام کشاورزی استان یزد بیان کرد: استان یزد در حوزه صنایع رتبه برتر کشور را دارد اما در زمینه شرکتهای دانش بنیان جایگاهی در کشور ندارد در حالی که وقت آن رسیده که از این ظرفیت بهرهبرداری بیشتری صورت گیرد.
وی، بیکاری فارغ التحصیلان بخش کشاورزی به ویژه در حوزه محیط زیست را ناشی از بیتوجهی برخی از صنایع به حضور کارشناسان محیط زیست مقیم در واحدهای صنعتی دانست و اظهار داشت: این نوع اشتغال، ما را کارگرپذیر و نخبگان و تحصیلکردههای دانشگاهی را روانه مشاغل دیگر کرده در حالی که باید صنعتی ایجاد کرد که این روند را برعکس کند.
باغهای جهانی و کویر
کشاورزی جزو لاینفک زندگی یزدیها است چرا که اگر همین باغهای نصفه و نیمه هم نبود، آنچه وارد ریههای ما میشد، دی اکسید کربن خالصی بود که فرصت نفس کشیدن را از ما میگرفت.
دعای یزدیها همیشه به جان کشاورزانی است که به سختی باغهایی را در دل کویر ایجاد کردهاند و باغشهرهایی ساختند که امروز بتوانیم حتی برای گذران اوقاف فراغت در کوچه باغهای آن قدم بزنیم و عکس یادگاری بگیریم. کویر همان کویر است اما همت باید همت کشاورزان آن زمان باشد که از هیچ تلاشی برای آبادانی کویر دریغ نکردند و به این بهانه که خشکسالی وجود دارد، نباید کشاورزی را متهم کرده و آن را محدود کنیم
دو نمونه زیبا و منحصر به فرد از باغهای بیمانند یزد نیز، باغ دولتآباد یزد و باغ پهلوانپور مهریز هستند و در شرایطی که استانهای حاصلخیز ظرفیت بیشتری برای ایجاد چنین باغهایی داشتند، این دو باغ زیبا در زمره باغهای جهانی در یونسکو به ثبت رسیدهاند و امروز نیز اگر خلاقیت و مدیریت در کنار هم قرار گیرد، میتوان باز هم به این روند ادامه داد.
کویر همان کویر است اما همت باید همت کشاورزان آن زمان باشد که از هیچ تلاشی برای آبادانی کویر دریغ نکردند تا حیات در این دیار کویری تداوم یابد و این رویکرد باید تداوم یابد و به این بهانه که خشکسالی وجود دارد، نباید کشاورزی را متهم کرده و آن را محدود کنیم.
کد خبر 5418569منبع: مهر
کلیدواژه: یزد امام جمعه یزد صنعت و معدن کشاورزی دهه فجر ویروس کرونا بوشهر انقلاب اسلامی ایران کرمانشاه خطبه های نماز جمعه آمار کرونا شیوع کرونا گرگان جشنواره فیلم فجر عکس استانها بارش برف افتتاح طرح عمرانی ایلام کشاورزی استان بخش کشاورزی استان یزد محیط زیست باغ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۲۰۰۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سالانه ۱۸۰ هزارتن پنبه مورد نیاز صنعت نساجی کل کشور است
شجاع الدین امامی رئوف گفت: تجربه اقتصاد جهانی ثابت كرده كه بسیاری از كشورها در مسیر توسعه خود از گذرگاه نساجی عبور كرده اند و در این صنعت به توفیقات بزرگ دست یافته اند.
دبیر انجمن صنایع نساجی ایران تصریح كرد: بهره وری بالا در حوزه جذب و به كار گیری نیروی انسانی از مهمترین مزایای این صنعت به شمار می رود.
وی گفت: یكی از مزایای این صنعت آن است كه مواد اولیه پایه را با ارزش افزوده بسیار بالا به یك محصول دیگر مبدل می كند. یك بخش اصلی در تامین مواد اولیه صنعت نساجی از كشاورزی تامین می شود و بخش دیگر از پتروشیمی از الیاف مصنوعی تهیه می شود كه در یك زنجیره ارزش به الیاف و نخ و پارچه و با رنگرزی و چاپ و تكمیل به محصول نهایی مبدل می شود.عموم مردم ممكن است لباس را محصول نهایی نساجی بدانند ولی فرش و پتو و پرده و روفرشی و... به نوعی از محصولات صنعت نساجی به شمار می روند.
رئوف یادآورشد: در كشورما ۵ هزار واحد نساجی و ده ها هزار واحد توزیعی و صنفی و ... در كشور فعالیت دارند. ۱۲ درصد واحدهای صنعتی كشور را صنایع نساجی تشكیل می دهند. همچنین نساجی ۸ تا ۱۰ درصد اشتغال مستقیم صنعتی كشور را نیز به خود اختصاص داده است.
دبیر انجمن صنایع نساجی ایران تصریح كرد: یكی از مزیت های صنعت نساجی آن است كه یك كیلو ماده اولیه خام با قیمتی حدود ۸۰ تا ۱۰۰ هزار تومان به لباس هایی با چند برابر قیمت ماده خام مبدل می شود.
وی گفت: كشور تركیه با جمعیت ۸۵ میلیون و تولید ناخالص ۸۱۹ میلیارد دلار، ۳۵۰ میلیارد دلار صادرات دارد كه ۱۰ درصد كل صادرات این كشور را صنایع نساجی تشكیل می دهند كه با كل صادرات نفت و گاز ما برابری می كند.
وی افزود: كشور بنگلادش ۵۹ میلیارد دلار صادرات دارد كه نزدیك به ۵۰ میلیارد دلار صادرات آن را نساجی تشكیل می دهد. ویتنام سال گذشته ۴۴ میلیارد دلار صادرات نساجی داشته ولی ایران با جمعیتی معادل همین كشورهای مذكور ۶۰۰ میلیون دلار صادرات نساجی داشته است.
رئوف یادآورشد: طبیعی است كه نسبت به كشورهایی كه از نظر جمعیتی نظیر ما هستند در حوزه تجارت نساجی و تامین نیاز داخلی با مشكلات عظیمی مواجه هستیم. بازار نساجی در ایران شامل ۱۲ تا ۱۴ میلیارد دلار است كه حدود پخش عمده ای از آن را باید به پوشاك اختصاص داد. از این طریق بخشی از بازارما با كالای قاچاق پر می شود كه متاسفانه بیش از دو میلیارد دلار است.
دبیر انجمن صنایع نساجی ایران تصریح كرد: دستگاه های فرهنگی و رسانه ای كشور باید مشاركت مردم را در تولید كالای با كیفیت بالا ببرند تا با كیفیت كالای خوب سهم قاچاق نیز به شكل طبیعی كاهش یابد. همچنین باید با افزایش كیفیت محصولات داخلی زمینه استفاده هرچه بیشتر مردم ازاین كالاها و صادرات قوی تر آن را فراهم كنیم.
وی با اشاره به اهمیت استفاده از ظرفیت مردمی در تولید نساجی در كشور گفت: متاسفانه به دلیل مشكلات اقتصادی شاهد ارز چند نرخی هستیم و وقتی این ارز با كالاهای مختلف را اختصاص می دهیم در واقع سود واقعی یارانه را به بازرگانان می دهیم.
وی افزود: ما معتقدیم كه وزارت صمت باید تعرفه های گمركی را در زمینه حمایت از تولید داخلی به كار ببندند و اگر كالای خارجی امكان ورود می یابد، نظام تعرفه ای متناسب با آن را نیز ببینیم. در تغییر تعرفه هایی كه صورت گرفت صنعت نساجی ضرر و زیان بزرگی دید.
دبیر انجمن صنایع نساجی ایران تصریح كرد: زمانی بیان شد كه تمام تعرفه هایی كه ۱۰ تا ۲۷ است به ۵ درصد مبدل می شود ولی اگر این تغییرات كار شناسی نباشد همه را با مشكل مواجه می كند.
مثلا تعرفه الیاف را به عنوان ماده خام پایه مورد نیاز كشور را ۵ درصد تعیین كردیم و نخ را هم ۵ درصد تعیین كردیم. در ادامه این موضوع نیز تخصیص ارز صورت گرفت. تا انتهای دولت پیشین و ابتدای دولت فعلی همین ۵ درصد نیز بر اساس دلار ۴۲۰۰ تعیین می شد و با این وجود گویا تعرفه صفر است. این نوع تعرفه دادن مبنای محاسبه درستی ندارد.
وی گفت: در این فرایند با مجموعه ای از اتفاقات روبرو شدیم و حس شد كه صنعت داخلی به خطر افتاده است. در ادامه این روند باعث شد كه محدودیت هایی ایجاد شد كه همین روند نیز به امضاهای طلایی ختم شد. در سال گذشته حدود ۸۵۰ میلیون دلار پارچه وارد كشور شده است كه بخش عمده ای از آن توسط بازرگانان وارد شده و شاید تولید كننده نهایی ما نیز این پارچه را هم اندازه قیمت ارز بازار تهیه كرده است.
وی افزود: یكی از بزرگترین مشكلات ما، مساله قاچاق است. مهمترین مزیت قاچاق، سود مالی آن است كه باید در این زمینه این مزیت را حذف كنیم. یكی از راه های كم شدن سود قاچاق، پایین آمدن قیمت مواد اولیه و قیمت تمام شده كالا و افزایش تنوع و سلیقه مصرف كننده و كیفیت محصول است.
رئوف یادآورشد: متاسفانه در زنجیره ارزش صنعت نساجی شاهد این انسجام نیستیم. برای كم شدن قیمت تمام شده پارچه باید تعرفه نخ و الیاف نیز كاهش یابد كه در حال حاضر چنین مساله ای را شاهد نیستیم. در حال حاضر ۱۸۰ هزار تن مصرف پنبه در كشور است كه بیشترین میزان آن در داخل تامین می شود و بخشی از آن نیز وارد می شود كه باید این واردات با حداقل قیمت باشد. از سوی وزارت صمت در نقطه شروع ۵ درصد عوارض واردات نخ و الیاف دریافت می شود كه خود این مساله تاثیر خود را روی افزایش قیمت محصول نهایی خواهد گذاشت.
دبیر انجمن صنایع نساجی ایران تصریح كرد: این مساله در حالی است كه در تركیه ۱میلیون ۶۰۰ هزار تن پنبه نیاز دارند كه بخش عمده آن را تامین می كنند و بخش دیگر را وارد می كنند ولی در عین حال حداقل عوارض واردات را شاهد هستند و به شكل كاملا باز واردات و صادرات انجام می دهند ولی در ایران بیان می كنند كه پنبه ای كه می خواهید تامین كنید از هر كشوری نباشد. یك زمانی می گویند محدودیت ایجاد شود كه پنبه تولید داخل تامین شود و سپس وارد خرید خارجی شویم ولی پنبه یك محصول جهانی است و باید در فصل خود انجام شود.
وی گفت: همین امروز به دلیل تحریم ها با هزینه بیشتری خرید را انجام می دهیم. مثلا امروز پنبه ای كه از هند وارد می كنیم باید اسناد قرنطینه ای و گند زدایی به كشور ثالث انجام شود. باید هر ساله در شورای عالی امنیت ملی مجوزی را بگیریم كه سازمان حفظ نباتات كشور ثالث را بپذیرد. همین مساله باعث می شود كه پنبه ما مدت ها از گمرك بماند و علاوه بر آسیب قیمت داخلی را نیز افزایش می دهد.
وی افزود: صنعت پوشاك ما در سالهای اخیر از نظر حجم پوشاك و تنوع توسعه خوبی پیدا كرده است و قطعا اگر در این عرصه به خوبی حمایت شوند می توانند توان صادراتی خود را به بالاترین حد برسانند.